هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساسات شاعرانه‌ای است که در آن شاعر از عشق، نیاز و وابستگی عاطفی سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند فداکاری، میراث و بازار زندگی دارد. در نهایت، شاعر از مستی و بی‌خودی در عشق صحبت می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۴۵
پِیْغومْ که ته جا رِسیمِهْ چُونِه ته کارْ؟
مِرِهْ سَرزَنِشْ کِرْدی، نوومه ته یارْ
مِرِهْ حدِّ اونْ نییِهْ که بَوومْ ته یارْ
تِهْ بَنْدوُمِهْ، وینِهْ بَرُوشْ، وینِهْ شِرْدارْ
امیر گِنِهْ: مِهْ مَسْتِهْ چِشْ بی‌بفایارْ!
میراثْ نَوونِهْ کَسْ‌رِهْ، کسٰاتِهْ بازارْ
ته مُونگْهِ سو آلِ قِرْبُونْ بُومّه (شومّه) سی وارْ
ته مَسْتِهْ چِشِ سُو، که مِرِهْ نیازارْ!
مِرِهْ سَرزَنِشْ کِرْدی، نوومه ته یارْ
مِرِهْ حدِّ اونْ نییِهْ که بَوومْ ته یارْ
تِهْ بَنْدوُمِهْ، وینِهْ بَرُوشْ، وینِهْ شِرْدارْ
امیر گِنِهْ: مِهْ مَسْتِهْ چِشْ بی‌بفایارْ!
میراثْ نَوونِهْ کَسْ‌رِهْ، کسٰاتِهْ بازارْ
ته مُونگْهِ سو آلِ قِرْبُونْ بُومّه (شومّه) سی وارْ
ته مَسْتِهْ چِشِ سُو، که مِرِهْ نیازارْ!
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
