هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و توصیفی است که در آن شاعر از زیبایی‌های طبیعت و معشوقه خود با واژه‌های پراحساس و تصاویر شاعرانه یاد می‌کند. او از عناصری مانند صبح، طلا، ماه، نرگس، و آتش برای توصیف احساسات خود استفاده می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و تصاویر شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تشبیهات نیاز به درک ادبی بالاتری دارند.

شمارهٔ ۶۱

اَمْروزْ به صِبٰا دیمِهْ یکی پَری‌وَشْ،
وازَنْ دَسْ هانیتْ زوئه منه دِلا تَشْ

گِتْمِهْ مسّه چِشْ، سرخه طلای بیغَشْ!
ماهیمِهْ تنه دوُمْ دَکِتْمِهْ، کِنارْ کَشْ!

بدیمه اَمروزْ تازه نرگسْ پیُونْ چِشْ
خالْ‌رِهْ سِپِنْدْآسا دِنییٰا به آتَشْ

حُوری رَوشْ، کوکّی مِجشْ مه پَری‌وَشْ!
زیترْ بِروُمه کَشْ که دَکتْمِهْ آتَشْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.