هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت در فصل بهار می‌پردازد. از کوه و صحرا گرفته تا گل‌های رنگارنگ، سبزه‌زارها، شکوفه‌ها و آواز بلبل. همچنین، به تأثیر این زیبایی‌ها بر انسان‌ها، از جمله عابدان و زاهدان، اشاره می‌کند.
رده سنی: 12+ این شعر دارای مفاهیم زیبایی‌شناختی و طبیعت‌گرایانه است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و لذت‌بردن است. همچنین، استفاده از واژگان و تصاویر شعری ممکن است برای کودکان کوچک‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۹۷

ویهارْ درآموُ، عالمْ بوّییه روشِنْ
به کوه و صحرا، لالهْ رنگارنگْ جُوشِنْ

زمینْ اطلسِ سبزه رنگْ دارْنِهْ پُوشِنْ
مُنَقّشْ چه دیبا وُ شکوفه هُوشِنْ

چمن گِل خندونهْ، غنچهْ دَرْپُوشِنْ
بِلْبِلْ به هزارْ نغمه نوا خَروُشِنْ

زنّار دَوِسْتْ عابد و سَبْحه فِروُشِنْ
زاهدْ زهد و تقویٰ بِهِشْتْ، بادِهْ نُوشِنْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.