هوش مصنوعی:
این متن به بیان احساسات و دغدغه‌های عاطفی و درونی شاعر می‌پردازد. در آن از تشبیهات و تصاویر شاعرانه مانند زلف، چاه، و شمع کافوری استفاده شده است. همچنین، به مفاهیمی مانند دل‌تنگی، بی‌قراری، و گذر زمان اشاره دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شاعرانه، درک آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌سازد.
شمارهٔ ۱۰۶
دوستْ ره دیمه حَمّوم بَزه خنهْ آینْ
زلفْره دیمه که شه تکْ هائیته دارن
روجایِ شوآهنگْ که شه جا دیارن
اونها همه ته کوشْ ره دستْ هائیتْ دارن
مویِ سَرْ به ته چاه هارُوته تا بنْ
کافوری شَمعْ، وایِ ویهارْ، هاخنْ هٰاخنْ
مه دل راه دونشْ، خرد بَییِه پا بَنْ
پنج شصتْ‌ره بئیرْ، بیست و یک بونه، هاچنْ
زلفْره دیمه که شه تکْ هائیته دارن
روجایِ شوآهنگْ که شه جا دیارن
اونها همه ته کوشْ ره دستْ هائیتْ دارن
مویِ سَرْ به ته چاه هارُوته تا بنْ
کافوری شَمعْ، وایِ ویهارْ، هاخنْ هٰاخنْ
مه دل راه دونشْ، خرد بَییِه پا بَنْ
پنج شصتْ‌ره بئیرْ، بیست و یک بونه، هاچنْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
