هوش مصنوعی:
این شعر عرفانی و مذهبی، با اشاره به داستان‌های قرآنی و شخصیت‌هایی مانند یعقوب، یوسف، حسن و حسین، به ستایش کرم و لطف بی‌پایان خداوند می‌پردازد. شاعر از زبان بنده‌ای امیدوار سخن می‌گوید که به فضل الهی چشم دوخته است.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و مذهبی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی از داستان‌های قرآنی نیاز دارد. همچنین، زبان شعر ممکن است برای کودکان پیچیده باشد.
شمارهٔ ۱۴۲
لام و جیم و کاف رهْ مُشتری بسیارهْ
کیجا سَرْگردُونْ بَکردی تهْ اِمارهْ
یعقوب‌صفت دیدْگونْ منهْ خینْ‌وارهْ
مرهْ یُوسفِ پیراهَنْ یادْگارهْ
حسن و حسین، هر دْ عَرْشِ گوش‌وارهْ
اَزْ دَسِّ فلکْ جُومهْ بَکرْدبونْ پارهْ
شاه دریاوار، ته کرم بیشمارهْ
کرم بکنْ که بَندهْ امیدْوٰارهْ
کیجا سَرْگردُونْ بَکردی تهْ اِمارهْ
یعقوب‌صفت دیدْگونْ منهْ خینْ‌وارهْ
مرهْ یُوسفِ پیراهَنْ یادْگارهْ
حسن و حسین، هر دْ عَرْشِ گوش‌وارهْ
اَزْ دَسِّ فلکْ جُومهْ بَکرْدبونْ پارهْ
شاه دریاوار، ته کرم بیشمارهْ
کرم بکنْ که بَندهْ امیدْوٰارهْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
