هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و احساسی، با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند نازک بدنه، نباته لوئه، طوطی سخن و زلف عرق، به بیان عشق و اشتیاق شاعر به معشوق می‌پردازد. شاعر از بی‌قراری، بی‌خوابی و دلواپسی خود در فراق معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که مانند قوت قلبش باشد.
رده سنی:
16+
متن شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از برخی کلمات و اصطلاحات قدیمی ممکن است نیاز به دانش ادبی بیشتری داشته باشد.
شمارهٔ ۱۴۱
نازکْ بدِنِهْ مه دوسْ، نباته لُوئه
طوطی سخنْ، هر نکته، حیاتِ اُوئه
ته یاسهْ منه روشنه روزْ سییوئه
ناصبر و قرار وُ آروم وُ نا خُوئهْ
چکّهْ چکّهْ زلفِ عرقْ یا گلوئهْ؟
یا اویِ حیٰاتِ چشمهْ، ته دلُوئهْ
دهّونْ که تنهْ چونْ حقّه‌یِ پرْ اُوئهْ
یا قُوتِ مه جا نهْ که ته پیشْ گروئهْ
طوطی سخنْ، هر نکته، حیاتِ اُوئه
ته یاسهْ منه روشنه روزْ سییوئه
ناصبر و قرار وُ آروم وُ نا خُوئهْ
چکّهْ چکّهْ زلفِ عرقْ یا گلوئهْ؟
یا اویِ حیٰاتِ چشمهْ، ته دلُوئهْ
دهّونْ که تنهْ چونْ حقّه‌یِ پرْ اُوئهْ
یا قُوتِ مه جا نهْ که ته پیشْ گروئهْ
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
