هوش مصنوعی:
این شعر به توصیف زیبایی‌ها و جذابیت‌های طبیعت و عناصر مختلف آن مانند گل، باغ، دشت و حیوانات می‌پردازد. شاعر از واژه «خجیره» به معنای زیبا و دل‌انگیز استفاده کرده تا این زیبایی‌ها را برجسته کند.
رده سنی:
12+
متن یک شعر است که از زبان و مفاهیم نسبتاً ساده‌ای استفاده می‌کند، اما درک کامل آن ممکن است به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز داشته باشد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۱۴۹
سُورهْ جارْ، تنه وارنگِ بُو خجیره
ته غنچهْ دهونِ گفت‌وگو خجیره
تنها نه همینْ ته خُلق و خُو خجیره،
نه سر تا به پا، مه چشمِ سو، خجیره
مشتری سؤالْ، تاقِ ابرو خجیره
به دشتِ ختا، خَیْلِ آهو خجیره
ته گلْ ورقِ سلسلهْ مو خجیره
ته باغِ بهشتِ رنگ و بو خجیره
ته غنچهْ دهونِ گفت‌وگو خجیره
تنها نه همینْ ته خُلق و خُو خجیره،
نه سر تا به پا، مه چشمِ سو، خجیره
مشتری سؤالْ، تاقِ ابرو خجیره
به دشتِ ختا، خَیْلِ آهو خجیره
ته گلْ ورقِ سلسلهْ مو خجیره
ته باغِ بهشتِ رنگ و بو خجیره
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
