هوش مصنوعی:
این متن به نقد رفتارهای ناعادلانه و خودخواهانه برخی افراد می‌پردازد که در زمان قدرت، از ضعف دیگران سوءاستفاده می‌کنند و در زمان ناتوانی، به ظاهر پارسا و متواضع می‌شوند. شاعر از بی‌کسی و بی‌پناهی افراد ضعیف ابراز تاسف می‌کند.
رده سنی:
15+
این متن حاوی مفاهیم انتقادی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. نوجوانان زیر 15 سال ممکن است در درک کامل پیام و مفاهیم انتزاعی آن دچار مشکل شوند.
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹
چند گردی گرد این بیچارگان؟
بی‌کسان را جوئی از بس بی‌کسی!
تا توانستی ربودی چون عقاب
چون شدی عاجز گرفتی کر گسی
فاسقی بودی به وقت دست رس
پارسا گشتی کنون از مفلسی
بی‌کسان را جوئی از بس بی‌کسی!
تا توانستی ربودی چون عقاب
چون شدی عاجز گرفتی کر گسی
فاسقی بودی به وقت دست رس
پارسا گشتی کنون از مفلسی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
