۳۳۶ بار خوانده شده

قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۹

چند گردی گرد این بیچارگان؟
بی‌کسان را جوئی از بس بی‌کسی!

تا توانستی ربودی چون عقاب
چون شدی عاجز گرفتی کر گسی

فاسقی بودی به وقت دست رس
پارسا گشتی کنون از مفلسی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۷۸
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۲۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.