سه حجّت و مه حاجت و مه دِل بَنْ
نور دْ چشْ و تاجِ سر، مه خداون!

جامِ عَسلْ، یزدی نُقل و پارچه‌یِ قَنْ
نَدُوّمه ترهْ چه سونْ بیورمْ شه فن

آهو به ختا مَسّ مجنْ خاونْ خاونْ
سِمْ بِنْ جٰا سُنْبُلْ‌ره ساونْ ساونْ

چاچی به دستْ هائیتْ خدنگْ‌ره نپاجنْ
نخجیرْ ممّهْ ته، تیرْ بَخردْ نالنْ نالنْ

چشْ دیمهْ هُوشْ شیمه، برفه‌ره نیاونْ
بی‌حسّ بَیْمهْ، تَنْ دیمه، د وارنْگْ هامن

ای آهو گردنْ، کمندْ به پا بیٰاونْ
ته لُو که نوات وُ شَکرْ جاونْ جاونْ

«امیر پازواری»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir