هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر از صمیمیت و نزدیکی با معشوق سخن می‌گوید، از لحظات عاشقانه و نازهای معشوق یاد می‌کند و آرزوی وصال را دارد. همچنین، شاعر از وفاداری و مهر خود سخن می‌گوید و از جفاهای معشوق شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات ممکن است نیاز به بلوغ عاطفی برای درک کامل داشته باشند.

شمارهٔ ۱۲

بسیار مَیٰله دوستِ منْزلْ هارسیینْ
مِدٰامْ شو و روزْ ته چیره آرمیینْ

مَحَلِّ خِتنْ، تره کش‌ها کشیین
بسیار حظّه اونوختْ به مِرادْ رسیینْ

اَوّلِ سوٰا، ته گلهْ باغْ نشیین
بسی غنچه‌ی گلْ همه شه بَچیینْ

دوستِ وارِنْگْ جارْرهْ نرمک دست کشیین
بسیار منه سون بو که وصال رسیین

مه میراثه ته مهر و بفا ورزیین
ته عادته مه خین به جفا شنیین

مه پیشوئه ته غمزه و ناز کشیین
ته شیووئه مه دل ره براجنیین
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.