هوش مصنوعی: این متن به بررسی انتظار و ناامیدی از روزگار می‌پردازد. شاعر از بی‌ثباتی و بی‌فایده بودن انتظار برای تغییرات مثبت در زندگی سخن می‌گوید و به ناامیدی و پوچی حاصل از این انتظار اشاره می‌کند. او همچنین به بی‌ثمر بودن تلاش‌های انسان در برابر تقدیر و زمانه اشاره می‌کند و از بی‌فایده بودن امیدواری به تغییرات مثبت در زندگی سخن می‌گوید.
رده سنی: 18+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتزاعی است که درک آن نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد. مفاهیمی مانند ناامیدی، تقدیر و پوچی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار یا نامناسب باشد.

شمارهٔ ۴۸ - قصیده

منتظری تا ز روزگار چه خیزد
عقل بخندد کز انتظار چه خیزد

جز رصدان سیه سپید نشاندن
بر ره جان‌ها ز روزگار چه خیزد

بیش ز تاراج باز عمر سیه سر
زین رصدان سپید کار چه خیزد

روز و شب آبستن و تو بستهٔ امید
کز رحم این دو باردار چه خیزد

گیر که خود هر دو باردار مرادند
چون فکنند از شکم ز بار چه خیزد

بر سر بازار دهر خاک چه بیزی
حاصل ازین خاک جز غبارچه خیزد

راز جهان جو به جو شمار گرفتی
چون همه هیچ است ازین شمار چه خیزد

هیچ دو جو کمتر است نقد زمانه
صرفه بران را ازین عیار چه خیزد

چند کنی زینهار بر در ایام
چون نپذیرد ز زینهار چه خیزد

نقش بهاری که نخل بند نماید
عین خزان است ازین بهار چه خیزد

رنگ دلت یادگار آتش عمر است
دانی از آتش که یادگار چه خیزد

بر در خاقانی اکبر آی و کرم جوی
از در دریای تنگ‌بار چه خیزد
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷ - مطلع دوم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹ - قصیده
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.