هوش مصنوعی: این متن شعری است که به بیان دردها و رنج‌های زندگی و جهان می‌پردازد. شاعر از غم‌ها، دشواری‌ها و ناتوانی‌های انسان در برابر تقدیر و حوادث روزگار سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند آزادی، عافیت و مقاومت در برابر مشکلات اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید دارد که تنها کسانی که در برابر سختی‌ها مقاومت می‌کنند، می‌توانند بر مشکلات غلبه کنند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

شمارهٔ ۹۴ - قصیده

ایام خط فتنه به فرق جهان کشید
لن‌تفلحوا به ناصیهٔ انس و جان کشید

دل‌ها به نیل رنگ‌رزان درکشید از آنک
غم داغ گازرانه بر اهل جهان کشید

بر بوی یک نفس که همه ناتوانی است
ای مه چه گویی این همه محنت توان کشید

هربار غم که در بنهٔ غیب سفته بود
دست قضا به بنگه آخر زمان کشید

آزاده غرق غصه و سفله ز موج غم
آزاد رست و رخت امان بر کران کشید

دریاست روزگار که هر گوش ماهیی
افکند بر کنار و صدف در میان کشید

بس دل که چرخ سای و ستاره فسای بود
چرخش کمین گشاد و ستاره کمان کشید

روز جهان کرا نکند دیدن ای فتی
خورشید چشم شب پره را میل از آن کشید

از پای پیل حادثه‌وار است و دست برد
هرکس که اسب عافیتی زیر ران کشید

خاقانیا نه طفلی ازین خاک توده چند
مرد آنکه خط نسخ بر این خاکدان کشید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۳ - در بیان عشق و گوشه نشینی و ستایش عصمة الدین خواهر منوچهر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵ - در رثاء امام ابو عمر و اسعد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.