هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، توصیفی شاعرانه از طلوع صبح و تغییرات طبیعت ارائه می‌دهد. در این شعر، صبح به عنوان یک عروس زیبا و شب به عنوان یک جادوگر توصیف شده است. همچنین، مفاهیم مذهبی مانند حج و کعبه نیز در متن به کار رفته‌اند.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم عمیق مذهبی و فلسفی، برای مخاطبانی مناسب است که توانایی درک و تحلیل متون ادبی و شاعرانه را دارند. همچنین، برخی مفاهیم مذهبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۱۷ - این قصیدهٔ را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبهٔ معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدین اصفهانی نموده که تعمیر حرم کرده بود و خواص مکه این قصیدهٔ را به زر نوشتند

صبح حمایل فلکت آهیخت خنجرش
کآمیخت کوه ادیم شد از خنجر زرش

هر پاسبان که طرهٔ بام زمانه داشت
چون طره سر بریده شد از زخم خنجرش

صبح از صفت چویوسف و مه نیمهٔ ترنج
بکران چرخ دست بریده برابرش

شب گیسوان گشاده چو جادو زنی به شکل
بسته زبان ز دود گلو گاه مجمرش

گفتی که نعل بود در آتش نهاده ماه
مشهود شد چو شد زن دود افکن از برش

شب را نهند حامله خاور چراست زرد
کبستنی دلیل کند روی اصفرش

شب عقد عنبرینهٔ گردون فرو گسست
تا دست صبح غالیه سازد ز عنبرش

آنک عروس روز، پس حجله معتکف
گردون نثار ساخته صد تخت گوهرش

ز آن پیش کاین عروس برهنه علم شود
کوس از پی زفاف شد آنک نواگرش

گوئی که مرغ صبح زر و زیورش بخورد
کز حلق مرغ می‌شنوم بانگ زیورش

مانا که محرم عرفات است آفتاب
کاحرام را برهنه سر آید ز خاورش

هر سال محرمانه ردا گیرد آفتاب
وز طیلسان مشتری آرند میزرش

بل قرص آفتاب به صابون زند مسیح
کاحرام را ازار سپید است در خورش

بینی که موقف عرفات آمده مسیح
از آفتاب جامهٔ احرام در برش

پس گشته صد هزار زبان آفتاب‌وار
تا نسخهٔ مناسک حج گردد از برش

نشکفت اگر مسیح درآید ز آسمان
آرد طواف کعبه و گردد مجاورش

کامروز حلقهٔ در کعبه است آسمان
حلقه زنان خانهٔ معمور چاکرش

بل حارسی است بام و در کعبه را مسیح
زان است فوق طارم پیروزه منظرش

چوبک زند مسیح مگر زآن نگاشتند
با صورت صلیب برایوان قیصرش
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶ - در ستایش ملک الرسا شمس الدین محمودبن علی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸ - مطلع دوم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.