هوش مصنوعی:
شاعر از غم و اندوه خود می‌گوید و بیان می‌کند که دلش خوشحال نیست. او احساس می‌کند که محبت بیش از حد صیاد (معشوق) باعث شده است که آزادی او محدود شود و مانند پرنده‌ای در قفس باشد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با احساسات بیان شده در شعر ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۲
غم کرد ریاض جان مه و سال مرا
آئینه ندارد دل خوشحال مرا
صیاد ز بس که دوستم می‌دارد
بسته است در آغوش قفس بال مرا
آئینه ندارد دل خوشحال مرا
صیاد ز بس که دوستم می‌دارد
بسته است در آغوش قفس بال مرا
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
