هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و علاقه خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که لب‌های معشوق مانند یاقوت سرخ و گل‌گونه است. او از درد عشق و درمان آن توسط معشوق می‌گوید و اظهار می‌دارد که تنها معشوق می‌تواند درد دل او را تسکین دهد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده در شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

رباعی شمارهٔ ۲۱۴

در زان لب لعل نوش خوردت چینم
لاله همه ز آن رخ چو وردت چینم

دربوسه لبت گزیده‌ام دردت کرد
درمان دلم تویی که دردت چینم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.