هوش مصنوعی:
شاعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که با وجود تاریکی شب، عشق او همچنان شعله‌ور است. او از دلش که مانند چنگ می‌زند و از معشوق می‌خواهد که اجازه دهد عشقش برآید و شکوفا شود.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۲۲۰
اکنون که شب آمد برود جانانم
گر خورشید است عادتش می‌دانم
دل چنگ همی زند به هر دم در من
کو را بگذاری تو برآید جانم
گر خورشید است عادتش می‌دانم
دل چنگ همی زند به هر دم در من
کو را بگذاری تو برآید جانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
