هوش مصنوعی:
شاعر در این متن، جهان را به قفسی سبز تشبیه می‌کند که پرندگان از آن پرواز کرده‌اند. او خود را همچون مرغی تنها در این قفس می‌بیند و از تنهایی و گذر زمان شکوه می‌کند.
رده سنی:
15+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و تمثیلی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
رباعی شمارهٔ ۲۴۸
گردون قفسی است سبز پرچشمه چو دام
مرغان همه زین قفس پریدند مدام
دیری است در این قفس ندیده است ایام
یک مرغ چو من همای خاقانی نام
مرغان همه زین قفس پریدند مدام
دیری است در این قفس ندیده است ایام
یک مرغ چو من همای خاقانی نام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
