هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از مخاطب خود درخواست‌هایی دارد: مرثیه‌گویی برای او پس از مرگ، تعزیت به خویشانش، تربیت فرزندش، مدح شاهان، تقویت جان و روان با فضل و عقل، نظم و ترتیب دادن به اعمال خرد، غنی‌سازی سخن با نظم و نثر، و طاعت بی‌معصیت در عالم دانش. شاعر همچنین ابراز نگرانی می‌کند که مخاطبش بدون آمادگی از این جهان برود.
رده سنی:
18+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۱۴ - گفتم که تو مرا مرثیت کنی
گفتم تو مرا مرثیت کنی
خویشان مرا تعزیت کنی
فرزند مرا چون برادران
در هر هنری تربیت کنی
یابی به جهان عمر تا که قاف
تا قاف پر از قافیت کنی
شاهان جهان را به مدح‌ها
هر جنس بسی تهنیت کنی
جان را و روان را به فضل و عقل
تیمار کشی تقویت کنی
اعمال خرد را ز طبع و دل
ترتیب همی تمشیت کنی
میدان سخن را به نظم و نثر
پر بارهٔ نیکو شیت کنی
در عالم دانش به سعی فهم
طاعت همه بی‌معصیت کنی
کی بود گمانم کز این جهان
بی‌زاد به رفتن نیت کنی
خویشان مرا تعزیت کنی
فرزند مرا چون برادران
در هر هنری تربیت کنی
یابی به جهان عمر تا که قاف
تا قاف پر از قافیت کنی
شاهان جهان را به مدح‌ها
هر جنس بسی تهنیت کنی
جان را و روان را به فضل و عقل
تیمار کشی تقویت کنی
اعمال خرد را ز طبع و دل
ترتیب همی تمشیت کنی
میدان سخن را به نظم و نثر
پر بارهٔ نیکو شیت کنی
در عالم دانش به سعی فهم
طاعت همه بی‌معصیت کنی
کی بود گمانم کز این جهان
بی‌زاد به رفتن نیت کنی
وزن: مفعول مفاعیل فاعلن
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳ - شادم بدان که هستی استاد من
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵ - نه مسلمانی و نه برهمنی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
