هوش مصنوعی: این متن به بیان احساسات عمیق و پیچیده‌ی عشق و غم می‌پردازد. شاعر از ناتوانی دل در رها کردن عشق یار و تسلیم شدن در برابر غم‌های بی‌شمار سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که غم عشق، دل را به اختیار خود می‌گیرد و انسان را در چرخه‌ای از احساسات شدید و ناگزیر قرار می‌دهد.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند و آن را درک کنند.

غزل شمارهٔ ۸۹

نه دل کم عشق یار می‌گیرد
نه با دگری قرار می‌گیرد

از دست تو آن سرشک می‌بارم
کانگشت ازو نگار می‌گیرد

سرمایهٔ صدهزار غم بیش است
آنرا که به غمگسار می‌گیرد

صبری نه که سازگار دل باشد
با غم به چه کار کار می‌گیرد

هر غم که نه از میان دل خیزد
پنداری ازو کنار می‌گیرد

عمری به بهانهٔ وداع او را
می‌بوسد و در کنار می‌گیرد

آری غم عشق اگر به حق گویی
دل را نه به اختیار می‌گیرد
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.