هوش مصنوعی: این متن بیانگر عشق و فداکاری بنده به معشوق است. بنده آرزو دارد که دلش همیشه در خدمت معشوق باشد و هر آنچه معشوق بخواهد، همان خواهد شد. بنده حتی حاضر است جان خود را فدا کند تا دل معشوق از او راضی باشد. با این حال، بنده از دوری معشوق رنج می‌برد و آرزو می‌کند که این دوری به پایان برسد. متن همچنین اشاره می‌کند که این رفتار، عادت معشوق است که همیشه خواسته‌های خود را بر خواسته‌های بنده ترجیح می‌دهد.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، مفاهیمی مانند فداکاری و رنج عشق نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی بیشتری دارد که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.

غزل شمارهٔ ۱۳۳

گرد ترا دل همی چنان خواهد
که دل از بنده رایگان خواهد

بنده را کی محل آن باشد
کانچه خواهی تو جز چنان خواهد

به سر تو که جان دهد بنده
گر دل تو ز بنده جان خواهد

یک زمان از تو دور باد دلم
گر به جان ساعتی زمان خواهد

وین همه هست هم امان دهمش
از فراق تو گر امان خواهد

خود همینست عادت معشوق
کانچه خواهی تو، او جز آن خواهد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.