هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از دیدن ماه نو و زیبایی‌های طبیعت و احساسات عاشقانه خود سخن می‌گوید. او از شگفتی‌های عشق و ارتباط عمیق با معشوق صحبت می‌کند و از این که چگونه معشوق ناگهان وارد زندگی او شده و قلبش را تسخیر کرده است، تعجب می‌کند.
رده سنی: 12+ این متن دارای مفاهیم عاشقانه و شاعرانه است که ممکن است برای کودکان زیر 12 سال قابل درک نباشد. همچنین استفاده از زبان و استعاره‌های شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و درک ادبی دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.

غزل شمارهٔ ۵۴

امروز چون گذشتی برما؟ عجب، عجب!
ماه نوی که گشتی پیدا، عجب، عجب!

خوبت رخست و زیبا، بنشین، نکو، نکو
شاد آمدی و خرم، فرما، عجب، عجب!

بخت من و من آسان با تو؟ بیا، بیا
خوی تو و تو ساکن باما، عجب، عجب!

چونت ز دل برآمد، جانا که بی‌رقیب
بر من گذار کردی تنها؟ عجب، عجب!

دری و دور گشته ز دریای چشم ما
ای در باز گشته ز دریا، عجب، عجب

آگاه چون نکردی ما را ز آمدن
ناگاه چون فتادی اینجا؟ عجب، عجب!

زینهاست کاوحدی به تو دادست دل چنین
زان دل چگونه آمد اینها؟ عجب، عجب!
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.