هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر عشق عمیق و وفاداری شاعر به معشوق است. شاعر تأکید می‌کند که دلش جز به معشوق نگران نشده و هیچ چیز دیگری را به جای او انتخاب نکرده است. او از فراق معشوق رنج می‌برد و هیچ چیز دیگری برایش ارزشی ندارد. شاعر همچنین از بی‌وفایی معشوق شکایت می‌کند و از این که معشوق به او توجهی نکرده است، اظهار ناراحتی می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فراق و شکایت از بی‌وفایی نیاز به تجربه و بلوغ عاطفی بیشتری دارد.

غزل شمارهٔ ۱۹۸

دلم جز تو آهنگ یاری نکرد
به غیر از تو میل کناری نکرد

به طرف چمن در خزانی نرفت
تماشای گل در بهاری نکرد

به راه تو بر هیچ خاکی ندید
که از اشک بر وی نثاری نکرد

کسی را که با رویت افتاد مهر
چو مه را بدید، اعتباری نکرد

در آنها که دل مدخلی می‌کنند
بجز دوستیت اختیاری نکرد

لبت پیش ما هیچ شغلی ندید
که از محنتش پود و تاری نکرد

شبی در فراقت نکردیم روز
که با ما جهان کار زاری نکرد

نمودی که: رویم چه کرد از جفا؟
وفایی که جستیم باری نکرد

خرامنده قدی چنان دلنواز
چه معنی که بر ما گذاری نکرد؟

نگوید کسی شکر ایام عمر
کزان لعل شیرین شکاری نکرد

ز نوشیدنی‌ها می وصل تست
که نوشندگان را خماری نکرد

خیال تو پیش من آمد شبی
ولی نیم ساعت قراری نکرد

دل اوحدی تکیه بر عمر داشت
خود او نیز بگذشت و کاری نکرد
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.