هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عارفانه است که از مفاهیمی مانند عشق، رنج، صبر و گذر از مشکلات سخن می‌گوید. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند موج طوفان، کوه سنگین دل، و تیر فراق، احساسات عمیق و دردهای عاشقانه را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عارفانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و صنایع ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۷۵

تاجداری کند آنکس که ز سردر گذرد
ره بمنزل برد آنکو ز سفر در گذرد

کوه سنگین دل اگر قلزم چشمم بیند
موج طوفان سرشکش ز کمر در گذرد

نکند ترک شکر خندهٔ شیرین خسرو
لیک پیش لب شیرین ز شکردر گذرد

دیده دریا دلی از خون دلم می‌بیند
کو تواند که روان از سر زر در گذرد

نتواند که نهد بر سر کوی تو قدم
مگر آنکس که نخست از سر سر در گذرد

باد را بر سر زلف تو اگر باشد دست
بهوایت ز سر سنبل تر در گذرد

خنک آن خسته که در کوی تو بی بیم رقیب
دهدش دست که چون باد سحردر گذرد

چرخ را بر سر میدان محبت هر دم
ناوک آه من از هفت سپر در گذرد

گرقدم پیش نهی در صف عشقش خواجو
تیر دلدوز فراقت ز جگر در گذرد
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۷۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.