هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از عناصر طبیعت مانند صبح، مرغ سحر، و خورشید استفاده می‌کند تا حالات عاشقانه و روحانی را توصیف کند. شاعر از مفاهیمی مانند عشق، می، صوفیگری، و حج سخن می‌گوید و به دنبال انتقال حس شور و اشتیاق معنوی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به می‌نوشی و برخی اصطلاحات صوفیانه ممکن است نیاز به درک بالاتری از ادبیات و فرهنگ داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۶۱۲

نوبتی صبح برآمد ببام
نوبت عشاق بگوی ای غلام

مرغ سحر در سخن آمد به ساز
ساز بر آواز خروسان بام

کوکبهٔ قافله سالار صبح
باز رسید این نفس از راه شام

خادم ایوان در خلوت ببند
در حرم خاص مده بار عام

ای صنم سیم زنخدان بیار
از قدح سیم می لعل فام

صوفی اگر صافی ازین خم خورد
رخت تصوف بفروشد تمام

حاجی اگر روی تو بیند مقیم
در حرم کعبه نسازد مقام

زمزم رندان سبو کش میست
بتکده و میکده بیت الحرام

نام جگر سوختگان چیست ننگ
ننگ غم اندوختگان چیست نام

آتش پروانهٔ پر سوخته
نیست به جز پختن سودای خام

خیز و چو خواجو بصبوحی بشوی
جامهٔ جان را بنم چشم جام
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.