هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، به توصیف معشوق و ویژگی‌های جذاب او مانند بوی خوش، موی سیاه، قامت بلند و چشمان گیرا می‌پردازد. شاعر با ذکر عناصر طبیعی مانند گلستان، سرو، آهو و مشک، زیبایی‌های معشوق را به تصویر می‌کشد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و فرهنگ فارسی دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد توسعه می‌یابد.

غزل شمارهٔ ۶۷۳

این چه بادست کزو بوی شما می‌شنوم
وین چه بویست که از کوی شما می‌شنوم

مرغ خوش خوان که کند شرح گلستان تکرار
زو همه وصف گل روی شما می‌شنوم

از سهی سرو که در راستیش همتا نیست
صفت قامت دلجوی شما می‌شنوم

پیش گیسوی شما راست نمی‌آرم گفت
آنچه پیوسته ز ابروی شما می‌شنوم

چشم آهو که کند صید پلنگ اندازان
عیبش این لحظه ز آهوی شما می‌شنوم

شرح آن نکته که هاروت کند تفسیرش
ز آن دو افسونگر جادوی شما می‌شنوم

نافهٔ مشک تتاری که ز چین می‌خیزد
بویش از سلسلهٔ موی شما می‌شنوم

آن سوادی که بود نسخهٔ آن در ظلمات
شرحش از سنبل هندوی شما می‌شنوم

حال خواجو که پریشان تر ازو ممکن نیست
مو بمو ازخم گیسوی شما می‌شنوم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۷۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.