هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، توصیفی زیبا و پراحساس از معشوق و عشق شاعر به اوست. شاعر با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند خورشید، ماه، گل و شمع، زیبایی معشوق و تأثیر عشق او بر خود را بیان می‌کند. همچنین، از درد فراق و سوز عشق نیز سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات پیچیدهٔ شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
غزل شمارهٔ ۷۱۶
ای رخ تو قبلهٔ خورشید پرستان
پرتو روی چو مهت شمع شبستان
تشنه به خون من بیچارهٔ مسکین
سنبل سیراب تو برطرف گلستان
با گل رویت چه زند لاله و نسرین
با سر کویت چه کنم گلشن و بستان
طلعت خورشید و شست یا قمرست این
پستهٔ شکر شکنت یا شکرست آن
ای تنم از پای در آورده بافسوس
وی دلم از دست برون برده بدستان
سوز غم عشق تو در مجلس رندان
یاد می لعل تو در خاطر مستان
گرمیم از پای در آرد نبود عیب
در سر سرخاب رود رستم دستان
خواجو اگر جان بدهد در غم عشقت
داد وی از زلف کژ سر زده بستان
پرتو روی چو مهت شمع شبستان
تشنه به خون من بیچارهٔ مسکین
سنبل سیراب تو برطرف گلستان
با گل رویت چه زند لاله و نسرین
با سر کویت چه کنم گلشن و بستان
طلعت خورشید و شست یا قمرست این
پستهٔ شکر شکنت یا شکرست آن
ای تنم از پای در آورده بافسوس
وی دلم از دست برون برده بدستان
سوز غم عشق تو در مجلس رندان
یاد می لعل تو در خاطر مستان
گرمیم از پای در آرد نبود عیب
در سر سرخاب رود رستم دستان
خواجو اگر جان بدهد در غم عشقت
داد وی از زلف کژ سر زده بستان
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۱۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
