هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غنایی، با تصاویر زیبا و استعاره‌های فراوان، به توصیف معشوق و عشق به او می‌پردازد. شاعر از زلف معشوق، بزم عشق، و زیبایی‌های طبیعت برای بیان احساسات خود استفاده می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند وفاداری در عشق و برتری عشق بر سایر ارزش‌های دنیوی اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از ابیات نیاز به دانش ادبی و فرهنگی برای درک کامل دارند.

غزل شمارهٔ ۷۶۸

ای شام زلفت بتخانهٔ چین
مشک سیاهت بر لاله پرچین

بزم از عقیقت پر شهد و شکر
وایوان ز رویت پرماه و پروین

شمع شبستان بنشست برخیز
و آشوب مستان برخاست بنشین

سنبل برانداز از طرف بستان
ریحان برافشان از برگ نسرین

دلها ربایند اما نه چندان
دستان نمایند اما نه چندین

جز عشق دلبر مگزین که خوشتر
از ملک کسری مهر نگارین

مجنون نبوید جز عطر لیلی
خسرو نجوید جز لعل شیرین

ویس ار ز رامین بیزار گردد
گل خار گردد در چشم رامین

بینم نشسته سروی در ایوان
یا مست خفته شمعی ببالین

یار از چه گردد با دوست دشمن
مهر از چه باشد با ذره در کین

خواجو چه خواهی اورنگ شاهی
گلچهر خود را بنگر خورآئین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۶۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۶۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.