بیا، تا بیدلان را زار بینی
روان خستگان افکار بینی

تن درماندگان رنجور یابی
دل بیچارگان بیمار بینی

به کوی عاشقان خود گذر کن
که مشتاقان خود را زار بینی

میان خاک و خون افتاده حیران
زهر جانب دو صد خونخوار بینی

بسا جان عزیز مستمندان
که بر خاک در خود خوار بینی

یکی اندر دل زار ضعیفان
نظر کن، تا غم و تیمار بینی

نبینی هیچ شادی در دل ما
ولی اندوه و غم بسیار بینی

دلا، با این همه امید دربند
که هم روزی رخ دلدار بینی

چو افتادی، عراقی، رو مگردان
اگر خواهی که روی یار بینی

«فخرالدین عراقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir