هوش مصنوعی: این متن بیانگر وابستگی و عشق عمیق به معشوق است که در آن شاعر خود را به طفلی تشبیه می‌کند که عشق مانند دایه‌ای از او مراقبت می‌کند. همچنین، اشاره‌ای به ارتباط با عالم غیب و رمزآلودگی این رابطه دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک کامل آن نیاز به تجربه و شناخت بیشتری از ادبیات عرفانی دارد.

رباعی شمارهٔ ۱۶

ماییم که بی‌مایی ما مایهٔ ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایهٔ ماست

فی‌الجمله عروس غیب همسایهٔ ماست
وین طرفه که همسایهٔ ما سایهٔ ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.