هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از دوری معشوق رنج می‌برد و از زیبایی و جذبه‌های معشوق سخن می‌گوید. شاعر خود را بیمار و معشوق را طبیب می‌داند و از غمزه‌های سحرآمیز معشوق شکایت دارد. در نهایت، شاعر خود را غرق در عشق و حیران زیبایی‌های معشوق توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از اصطلاحات ادبی پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند 'غمزه‌های سحرآمیز' و 'حیرانی در عشق' نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

غزل

دل و جانی است با من مشتاق
به تو نزدیک و تن اسیر فراق

روی زیبا ز من چرا پوشی؟
«این تحریمه علی‌العشاق»؟

تو طبیبی و ما چنین بیمار
تو ملولی و ما چنین مشتاق

بر دلم ساحران غمزهٔ تو
«رامیات با سهم الاماق»

مست شوق توایم و بادهٔ وصل
نرسیده است هم چنان به مذاق

از محیط غم تو جان نبرند
غوطه خوران بحر استغراق

در بیابان عشق تو دل ما
«صار حیران مشرق الاشراق»
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:سر آغاز
گوهر بعدی:مثنوی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.