هوش مصنوعی: در این متن، شاعر با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، وحدت و یگانگی در پدیده‌های مختلف زندگی را بیان می‌کند. او نشان می‌دهد که در نهایت، تفاوت‌ها ظاهری هستند و در باطن، همه چیز به یک حقیقت واحد بازمی‌گردد. از عشق و مستی تا دین و کفر، از نغمه‌های بلبلان تا ماتم و شادی، همه یکی هستند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۴۰

آب خضر و می شبانه یکی است
مستی و عمر جاودانه یکی است

بر دل ماست چشم، خوبان را
صد کماندار را نشانه یکی است

پیش آن چشمهای خواب آلود
نالهٔ عاشق و فسانه یکی است

پلهٔ دین و کفر چون میزان
دو نماید، ولی زبانه یکی است

گر هزارست بلبل این باغ
همه را نغمه و ترانه یکی است

خنده در چشم آب گرداند
ماتم و سور این زمانه یکی است

پیش مرغ شکسته‌پر صائب
قفس و باغ و آشیانه یکی است
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.