درباره صائب تبریزی

میرزا محمّدعلی صائب فرزند عبدالرحیم تبریزی اصفهانی در سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان زاده شد. پدر او تاجری معتبر بود. عمویش، شمس‌الدین تبریزی معروف به شیرین‌قلم، از خوشنویسان برجستهٔ روزگار خود به‌شمار می‌رفت و به احتمال بسیار صائب که خط خوشی داشت، نزد وی خوشنویسی آموخته بود .خانوادهٔ صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباس‌آباد اصفهان ساکن شدند، و این مردم را تبارزه (تبریزی‌های) اصفهان می‌نامیدند.
صائب در اصفهان به آموختن علوم عصر پرداخت. در جوانی به حج رفت و در بازگشت به مشهد سفر کرد.
صائب در سال ۱۰۳۴ ه‍.ق از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و کابل رفت. حکمران کابل، خواجه احسن‌الله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دکن شد و صائب را نیز به همراه خود برد.
در سال ۱۰۴۲ ه‍.ق صائب به ایران بازگشت و در اصفهان اقامت گزید. شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملک‌الشعرایی داد. صائب هشتاد سال زندگی کرد و در اصفهان دیده از جهان فروبست. درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ ه‍.ق بوده‌است .آرامگاه او در اصفهان، در محلهٔ لَنبان، در محلی است که در زمان حیات او معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای در اصفهان در خیابانی که به نام او نامگذاری شده‌است، قرار دارد.
صائب شاعری کثیرالشعر بود، شمار اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‌اند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام قندهارنامه و دو سه قطعه، همگی غزل است. افزون بر فارسی وی هفده غزل به ترکی آذربایجانی نیز دارد.

در ویکی پدیا بیشتر بخوانید

آثار ویدئویی و صوتی مرتبط با این منبع
غزل شمارهٔ ۱ غزل شمارهٔ ۲ غزل شمارهٔ ۳ غزل شمارهٔ ۴ غزل شمارهٔ ۵ غزل شمارهٔ ۶ غزل شمارهٔ ۷ غزل شمارهٔ ۸ غزل شمارهٔ ۹ غزل شمارهٔ ۱۰ غزل شمارهٔ ۱۱ غزل شمارهٔ ۱۲ غزل شمارهٔ ۱۳ غزل شمارهٔ ۱۴ غزل شمارهٔ ۱۵ غزل شمارهٔ ۱۶ غزل شمارهٔ ۱۷ غزل شمارهٔ ۱۸ غزل شمارهٔ ۱۹ غزل شمارهٔ ۲۰ غزل شمارهٔ ۲۱ غزل شمارهٔ ۲۲ غزل شمارهٔ ۲۳ غزل شمارهٔ ۲۴ غزل شمارهٔ ۲۵ غزل شمارهٔ ۲۶ غزل شمارهٔ ۲۷ غزل شمارهٔ ۲۸ غزل شمارهٔ ۲۹ غزل شمارهٔ ۳۰ غزل شمارهٔ ۳۱ غزل شمارهٔ ۳۲ غزل شمارهٔ ۳۳ غزل شمارهٔ ۳۴ غزل شمارهٔ ۳۵ غزل شمارهٔ ۳۶ غزل شمارهٔ ۳۷ غزل شمارهٔ ۳۸ غزل شمارهٔ ۳۹ غزل شمارهٔ ۴۰ غزل شمارهٔ ۴۱ غزل شمارهٔ ۴۲ غزل شمارهٔ ۴۳ غزل شمارهٔ ۴۴ غزل شمارهٔ ۴۵ غزل شمارهٔ ۴۶ غزل شمارهٔ ۴۷ غزل شمارهٔ ۴۸ غزل شمارهٔ ۴۹ غزل شمارهٔ ۵۰ غزل شمارهٔ ۵۱ غزل شمارهٔ ۵۲ غزل شمارهٔ ۵۳ غزل شمارهٔ ۵۴ غزل شمارهٔ ۵۵ غزل شمارهٔ ۵۶ غزل شمارهٔ ۵۷ غزل شمارهٔ ۵۸ غزل شمارهٔ ۵۹ غزل شمارهٔ ۶۰ غزل شمارهٔ ۶۱ غزل شمارهٔ ۶۲ غزل شمارهٔ ۶۳ غزل شمارهٔ ۶۴ غزل شمارهٔ ۶۵ غزل شمارهٔ ۶۶ غزل شمارهٔ ۶۷ غزل شمارهٔ ۶۸ غزل شمارهٔ ۶۹ غزل شمارهٔ ۷۰ غزل شمارهٔ ۷۱ غزل شمارهٔ ۷۲ غزل شمارهٔ ۷۳ غزل شمارهٔ ۷۴ غزل شمارهٔ ۷۵ غزل شمارهٔ ۷۶ غزل شمارهٔ ۷۷ غزل شمارهٔ ۷۸ غزل شمارهٔ ۷۹ غزل شمارهٔ ۸۰ غزل شمارهٔ ۸۱ غزل شمارهٔ ۸۲ غزل شمارهٔ ۸۳ غزل شمارهٔ ۸۴ غزل شمارهٔ ۸۵ غزل شمارهٔ ۸۶ غزل شمارهٔ ۸۷ غزل شمارهٔ ۸۸ غزل شمارهٔ ۸۹ غزل شمارهٔ ۹۰ غزل شمارهٔ ۹۱ غزل شمارهٔ ۹۲ غزل شمارهٔ ۹۳ غزل شمارهٔ ۹۴ غزل شمارهٔ ۹۵ غزل شمارهٔ ۹۶ غزل شمارهٔ ۹۷ غزل شمارهٔ ۹۸ غزل شمارهٔ ۹۹ غزل شمارهٔ ۱۰۰ غزل شمارهٔ ۱۰۱ غزل شمارهٔ ۱۰۲ غزل شمارهٔ ۱۰۳ غزل شمارهٔ ۱۰۴ غزل شمارهٔ ۱۰۵ غزل شمارهٔ ۱۰۶ غزل شمارهٔ ۱۰۷ غزل شمارهٔ ۱۰۸ غزل شمارهٔ ۱۰۹ غزل شمارهٔ ۱۱۰ غزل شمارهٔ ۱۱۱ غزل شمارهٔ ۱۱۲ غزل شمارهٔ ۱۱۳ غزل شمارهٔ ۱۱۴ غزل شمارهٔ ۱۱۵ غزل شمارهٔ ۱۱۶ غزل شمارهٔ ۱۱۷ غزل شمارهٔ ۱۱۸ غزل شمارهٔ ۱۱۹ غزل شمارهٔ ۱۲۰ غزل شمارهٔ ۱۲۱ غزل شمارهٔ ۱۲۲ غزل شمارهٔ ۱۲۳ غزل شمارهٔ ۱۲۴ غزل شمارهٔ ۱۲۵ غزل شمارهٔ ۱۲۶ غزل شمارهٔ ۱۲۷ غزل شمارهٔ ۱۲۸ غزل شمارهٔ ۱۲۹ غزل شمارهٔ ۱۳۰ غزل شمارهٔ ۱۳۱ غزل شمارهٔ ۱۳۲ غزل شمارهٔ ۱۳۳ غزل شمارهٔ ۱۳۴ غزل شمارهٔ ۱۳۵ غزل شمارهٔ ۱۳۶ غزل شمارهٔ ۱۳۷ غزل شمارهٔ ۱۳۸ غزل شمارهٔ ۱۳۹ غزل شمارهٔ ۱۴۰ غزل شمارهٔ ۱۴۱ غزل شمارهٔ ۱۴۲ غزل شمارهٔ ۱۴۳ غزل شمارهٔ ۱۴۴ غزل شمارهٔ ۱۴۵ غزل شمارهٔ ۱۴۶ غزل شمارهٔ ۱۴۷ غزل شمارهٔ ۱۴۸ غزل شمارهٔ ۱۴۹ غزل شمارهٔ ۱۵۰ غزل شمارهٔ ۱۵۱ غزل شمارهٔ ۱۵۲ غزل شمارهٔ ۱۵۳ غزل شمارهٔ ۱۵۴ غزل شمارهٔ ۱۵۵ غزل شمارهٔ ۱۵۶ غزل شمارهٔ ۱۵۷ غزل شمارهٔ ۱۵۸ غزل شمارهٔ ۱۵۹ غزل شمارهٔ ۱۶۰ غزل شمارهٔ ۱۶۱ غزل شمارهٔ ۱۶۲ غزل شمارهٔ ۱۶۳ غزل شمارهٔ ۱۶۴ غزل شمارهٔ ۱۶۵ غزل شمارهٔ ۱۶۶ غزل شمارهٔ ۱۶۷ غزل شمارهٔ ۱۶۸ غزل شمارهٔ ۱۶۹ غزل شمارهٔ ۱۷۰ غزل شمارهٔ ۱۷۱ غزل شمارهٔ ۱۷۲ غزل شمارهٔ ۱۷۳ غزل شمارهٔ ۱۷۴ غزل شمارهٔ ۱۷۵ غزل شمارهٔ ۱۷۶ غزل شمارهٔ ۱۷۷ غزل شمارهٔ ۱۷۸ غزل شمارهٔ ۱۷۹ غزل شمارهٔ ۱۸۰