هوش مصنوعی: شاعر از بیقراری دلش می‌گوید و بیان می‌کند که حتی زمانی که می‌خواهد حال دل بیقرارش را به یار بگوید، اجازه نمی‌دهد. او همچنین از این می‌ترسد که اگر غمش را با یار در میان بگذارد، ممکن است یارش نه غمگین شود و نه شاد، و این باعث می‌شود امیدواری‌اش برای بیان غمش از بین برود.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عاطفی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک و مفاهیم عمیق احساسی، آن را برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر می‌کند.

غزل شمارهٔ ۶۳

دل من ز بیقراری چو سخن به یار گویم
نگذاردم که حال دل بیقرار گویم

شنود اگر غم من نه غمین نه شاد گردد
به کدام امیدواری غم خود به یار گویم
وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.