هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر بیان می‌کند که دلش تنها به یک شخص خاص (سرو قدم) تعلق دارد و بدون او، حتی زیباترین مکان‌ها مانند گلزار نیز برایش بی‌ارزش و مانند گلخن می‌نماید. او تأکید می‌کند که هیچ‌چیز نمی‌تواند جای آن شخص را بگیرد و حتی اگر مجبور به ترک او شود، باز هم دلش جای دیگری نخواهد رفت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه عمیق و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده در شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
از یک غزل
نکشد دل به جز آن سرو قدم جای دگر
بی تو گلخن بنماید به نظر گلزارم
نرود رشحه به جز آن سر کو جای دگر
گر دو روزی بروم جای دگر ناچارم
بی تو گلخن بنماید به نظر گلزارم
نرود رشحه به جز آن سر کو جای دگر
گر دو روزی بروم جای دگر ناچارم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل - جفا و جور تو عمری بدین امید کشیدم ...
گوهر بعدی:غزل - چه شود اگر که بری ز دل همه دردهای نهانیم ...
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
