هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزی می‌گوید که آتش عشق و محبت افروخته شد و عاشق از معشوق آموخت که چگونه بسوزد. این سوز و گداز از جانب دوست آغاز شده و تا زمانی که شمع (معشوق) پروانه (عاشق) را در بر نگیرد، این سوختن ادامه خواهد داشت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک عمیق این شعر نیاز به شناخت ادبیات عرفانی و بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۴۰
آنروز که آتش محبت افروخت
عاشق روش سوز ز معشوق آموخت
از جانب دوست سرزد این سوز و گداز
تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت
عاشق روش سوز ز معشوق آموخت
از جانب دوست سرزد این سوز و گداز
تا در نگرفت شمع پروانه نسوخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
