هوش مصنوعی:
این متن درباره عشق شدید و از خودگذشتگی در برابر معشوق است. شاعر بیان می‌کند که عشق به معشوق باعث می‌شود فرد از خود بی‌خود شود و حتی چیزهای آشنا را نشناسد. هر کس به معشوق راه یابد، خود را گم می‌کند و کسی که معشوق را بشناسد، خود را نخواهد شناخت.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عشقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۳۹
مجنون تو کوه را ز صحرا نشناخت
دیوانهٔ عشق تو سر از پا نشناخت
هر کس بتو ره یافت ز خود گم گردید
آنکس که ترا شناخت خود را نشناخت
دیوانهٔ عشق تو سر از پا نشناخت
هر کس بتو ره یافت ز خود گم گردید
آنکس که ترا شناخت خود را نشناخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
