هوش مصنوعی:
شاعر با شنیدن آواز، یار خود را می‌شناسد و از غم‌هایش آگاه است. او سیصد گل سرخ بر رخسار یار خود می‌بیند و تصمیم می‌گیرد آنها را بچیند، زیرا این کار را وظیفه خود می‌داند.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و شاعرانه است که برای درک بهتر، نیاز به سطحی از بلوغ فکری و احساسی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای شعری ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۰۱
آواز در آمد بنگر یار منست
من خود دانم کرا غم کار منست
سیصد گل سرخ بر رخ یار منست
خیزم بچنم که گل چدن کار منست
من خود دانم کرا غم کار منست
سیصد گل سرخ بر رخ یار منست
خیزم بچنم که گل چدن کار منست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
