هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از روزی یاد می‌کند که طبیعت (کوه و هامون) و انسان‌ها (قدان موزون) به زیبایی آفریده شدند. او خود را اسیر زنجیر جنون می‌داند و اشاره می‌کند که مردم سخنی را به پای مجنون (احتمالاً اشاره به مجنون لیلی) بستند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به جنون و مجنون نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر دارد.
رباعی شمارهٔ ۲۳۶
آنروز که نقش کوه و هامون بستند
ترکیب سهی قدان موزون بستند
پابسته به زنجیر جنون من بودم
مردم سخنی به پای مجنون بستند
ترکیب سهی قدان موزون بستند
پابسته به زنجیر جنون من بودم
مردم سخنی به پای مجنون بستند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
