هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج و غم درونی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که بدون لعل لب‌های معشوق، هیچ تسکینی برای دردش وجود ندارد. او از عمر خسته‌کننده و غربت خود شکایت دارد و آرامگاه نهایی خود را در "کوی عدم" می‌داند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و فلسفی مانند غم، غربت و مرگ است که درک آن‌ها برای سنین پایین ممکن است دشوار باشد. همچنین، لحن غمگین و ناامیدانه‌ی شعر برای مخاطبان جوان‌تر مناسب نیست.

رباعی شمارهٔ ۴۱۹

رنجورم و در دل از تو دارم صد غم
بی لعل لبت حریف دردم همه دم

زین عمر ملولم من مسکین غریب
خواهد شود آرامگهم کوی عدم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.