هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که مردم او را به نام نیک می‌شناسند، اما از احوال درونی او بی‌خبرند. او معتقد است اگر مردم واقعیت درونش را می‌دانستند، سزاوار مجازات (سوزاندن) می‌بود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین اشاره به مجازات (سوزاندن) ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.

رباعی شمارهٔ ۴۲۸

آنان که به نام نیک می‌خوانندم
احوال درون بد نمی‌دانندم

گر زانکه درون برون بگردانندم
مستوجب آنم که بسوزانندم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۲۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.