هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات خود را به ذره‌ای تشبیه می‌کند که در مقابل خورشید (معشوق) ناچیز است و نمی‌تواند به دیدار معشوق برسد، اما همچنان به او عشق می‌ورزد.
رده سنی: 15+ این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۴۲۹

چونان شده‌ام که دید نتوانندم
تا پیش توای نگار بنشانندم

خورشید تویی به ذره من مانندم
چون ذره به خورشید همی‌دانندم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۲۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.