هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از غم و اندوه خود در گوشه‌ای از خانه سخن می‌گوید و از خداوند می‌خواهد که به فضل خود دندان‌هایش را ببخشد و به روح حضرت ویس قرن اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به غم و اندوه و دعا نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۴۹۷
افتاده منم به گوشهٔ بیت حزن
غمهای جهان مونس غمخانهٔ من
یا رب تو به فضل خویش دندانم را
بخشای به روح حضرت ویس قرن
غمهای جهان مونس غمخانهٔ من
یا رب تو به فضل خویش دندانم را
بخشای به روح حضرت ویس قرن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۹۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
