هوش مصنوعی: شاعر در این متن به دوست خود ابراز عشق می‌کند و ادعا می‌کند که اگر دوستش از وجود خود خارج شود، او می‌تواند جای او را بگیرد. این بیان نشان‌دهنده‌ی عمق علاقه و وحدت احساسی شاعر با معشوق است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی عمیق است که درک آن برای سنین پایین‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۴۹۸

ای دوست ترا به جملگی گشتم من
حقا که درین سخن نه زرقست و نه فن

گر تو زوجود خود برون جستی پاک
شاید صنما به جای تو هستم من
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۹۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۹۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.