هوش مصنوعی: این متن به ناپایداری دنیا و بی‌وفایی آن اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ‌کس از این دنیا عسل بدون نیش یا رطب بدون خار نخورده است. همچنین به قدرت و خشونت یک پادشاه جنگجو اشاره می‌کند که با شمشیر خود خون می‌ریخت و دشمنانش را نابود می‌کرد. در نهایت، متن به پایان کار این پادشاه و تسخیر سرزمین‌هایی مانند شیراز، تبریز و عراق اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق فلسفی و تاریخی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، توصیف‌های خشونت‌آمیز و جنگ‌جویانه ممکن است برای مخاطبان جوان نامناسب باشد.

قطعه شمارهٔ ۱۴

دل منه بر دنیی و اسباب او
زانکه از وی کس وفاداری ندید

کس عسل بی‌نیش از این دکان نخورد
کس رطب بی‌خار از این بستان نچید

هر به ایامی چراغی بر فروخت
چون تمام افروخت بادش دردمید

بی تکلف هر که دل بر وی نهاد
چون بدیدی خصم خود می‌پرورید

شاه غازی خسرو گیتی‌ستان
آنکه از شمشیر او خون می‌چکید

گه به یک حمله سپاهی می‌شکست
گه به هویی قلبگاهی می‌درید

از نهیبش پنجه می‌افکند شیر
در بیابان نام او چون می‌شنید

سروران را بی‌سبب می‌کرد حبس
گردنان را بی‌خطر سر می‌برید

عاقبت شیراز و تبریز و عراق
چون مسخر کرد وقتش در رسید

آنکه روشن بد جهان‌بینش بدو
میل در چشم جهان‌بینش کشید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۱۳
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۱۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.