هوش مصنوعی:
این متن به بیان نقدی از وضعیت جامعه و زمانه می‌پردازد. شاعر از بی‌عدالتی‌ها و نابسامانی‌های اجتماعی انتقاد می‌کند و بیان می‌دارد که اگر گدا ثروت پاک داشت، نباید شرمسار می‌بود. همچنین، اگر آفتاب جام زرین را خراب نمی‌کرد، نباید تهی از شراب خوشگوار می‌بود. شاعر به این نکته اشاره می‌کند که اگر جهان به این خرابی نبود، باید اساسش استوارتر می‌بود. در نهایت، شاعر از زمانه و نبود عدالت در آن گلایه می‌کند و آرزو می‌کند که زمانه به دست افراد عادل و صاحب‌خرد اداره می‌شد.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم انتزاعی و انتقادی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی اجتماعی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم فلسفی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.
قطعه شمارهٔ ۳۰
گدا اگر گهر پاک داشتی در اصل
بر آب نقطهٔ شرمش مدار بایستی
ور آفتاب نکردی فسوس جام زرش
چرا تهی ز می خوشگوار بایستی
وگر سرای جهان را سر خرابی نیست
اساس او به از این استوار بایستی
زمانه گر نه زر قلب داشتی کارش
به دست آصف صاحب عیار بایستی
چو روزگار جز این یک عزیز بیش نداشت
به عمر مهلتی از روزگار بایستی
بر آب نقطهٔ شرمش مدار بایستی
ور آفتاب نکردی فسوس جام زرش
چرا تهی ز می خوشگوار بایستی
وگر سرای جهان را سر خرابی نیست
اساس او به از این استوار بایستی
زمانه گر نه زر قلب داشتی کارش
به دست آصف صاحب عیار بایستی
چو روزگار جز این یک عزیز بیش نداشت
به عمر مهلتی از روزگار بایستی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:قطعه شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:قطعه شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
