هوش مصنوعی:
شاعر آرزوی لحظه‌ای را می‌کند که یارش بازگردد و روزهای غم و جدایی به پایان برسد. او با شوق فراوان می‌خواهد جانش را از دل بیرون کند تا جای آن را به دلبرش بدهد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.
دوبیتی شمارهٔ ۲۱۰
خوش آن ساعت که یار از در آیو
شو هجران و روز غم سر آیو
ز دل بیرون کنم جان را به صد شوق
همی واجم که جایش دلبر آیو
شو هجران و روز غم سر آیو
ز دل بیرون کنم جان را به صد شوق
همی واجم که جایش دلبر آیو
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۲۰۹
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۲۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
