هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های معشوق با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های مختلف می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعت مانند پری، عقرب، افعی، شمشاد، آهو، آب، آتش و... برای توصیف مو، زلف، قامت، چشم و دیگر ویژگی‌های معشوق استفاده می‌کند. همچنین به تناقض‌های موجود در رفتار و ویژگی‌های معشوق مانند تلخ و شیرین بودن حرف‌هایش اشاره دارد. در پایان، شاعر از عشق خود به معشوق و تأثیرات آن بر زندگی خود سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، برخی از تشبیه‌ها مانند 'گزنده عقرب' و 'کشنده افعی' ممکن است برای سنین پایین ترسناک یا نامناسب به نظر برسد.

شمارهٔ ۴۸

در حلقه بتان است سر حلقه آن پری رو
در گوش حلقه زر بر دوش حلقه مو

زلفش گزنده عقرب کاکل کشنده افعی
قامت چمنده شمشاد نرگس جهنده آهو

لعل تو نقل و باده حرف تو تلخ و شیرین
روی تو آب و آتش چشم تو ترک و هندو

صد رنگ بوالعجب هست در حسن لیک از آنها
بالاتر از سیاهیست بالای چشمت ابرو

حسن ترا ترازوست آنچشم و ابرو اما
خم گشته از گرانی شاهین آن ترازو

غیر فرشته خوئی کز دوستی مرا کشت
من دلبری ندیدم مردم کش و ملک خو

ما و سگش بنامیم ازآشنائی هم
درویش محترم من سلطان محتشم او
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.