هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و فلسفی از حافظ، به موضوعاتی مانند عشق، شراب، واعظ، کعبه، و هستی می‌پردازد. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و نمادهای مختلف، به دنبال پاسخ به سوالات عمیق درباره‌ی زندگی و معنای آن است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند شراب و عشق ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۰۴

مطرب بگو که این تری و این ترانه چیست
وین شعله در رگ و پی چنگ و چغانه چیست

ساقی صفای صبح جوانان پارسا
در درد تیره فام شراب شبانه چیست

واعظ تو را که دامن ازینها فتاده پاک
این آستین فشانی لایعقلانه چیست

خواب ملال تا رود از سر زمانه را
حرفی از آن یگانه بگو این افسانه چیست

ای کعبه رو که دور ز عشقی طواف تو
غیز از نظاره در و دیوار خانه چیست

یک جان چو درد و جسم نمی‌باشد ای حکیم
پس در دو کون ذات بدیع یگانه چیست

ای دل چو مرغ میفکند پر در این فضا
چندین هزار بیضه درین آشیانه چیست

کالای حسن او چو به قیمت نمی‌دهند
ای چشم پر در این همه عرض خزانه چیست

ابرست در تراوش و صبح است در طلوع
ساقی دگر برای تعلل بهانه چیست

دندان ز لعل و خال بتان محتشم بکن
تو مرغ دیگری هوس آب و دانه چیست
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.