هوش مصنوعی: این شعر در وصف زیبایی و قامت بلند و باریک معشوق است. شاعر با استفاده از تشبیهات مختلف مانند سرو، حورالعین، و نخل، بر بی‌همتایی اندام معشوق تأکید می‌کند و بیان می‌کند که هیچ‌چیز در جهان قابل مقایسه با او نیست.
رده سنی: 15+ محتوا شامل توصیفات عاشقانه و ادبی است که برای نوجوانان و بزرگسالان قابل درک و مناسب است. هیچ محتوای نامناسب یا خشونت‌آمیزی در آن وجود ندارد.

غزل شمارهٔ ۱۱۵

چون تو سروی در جهان ای نازنین اندام نیست
صد هزاران سرو هست اما بدین اندام نیست

حله جفت نباشد لایق اندام تو
زان که در پیراهن حور این چنین اندام نیست

گر قبا ترکانه پوشیدن چنین است ای پسر
در قبا پوشیدن ترکان چنین اندام نیست

گرچه هست از نازک اندامان زمین رشک فلک
به ز اندام تو در روی زمین اندام نیست

در گلستانی که آن سرو میان باریک هست
سرو را در دیده باریک بین اندام نیست

قد اگر این است و اندام این ور عنائی توراست
راستی در قد سرو راستین اندام نیست

محتشم نخلی کز و گلزار جانم تازه است
غیر ازین شیرین عذار یاسمین اندام نیست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.