یارم طریق سرکشی از سر گرفت و رفت
یکباره دل ز بی دل خود بر گرفت و رفت

رو دروبال کرد مرا اختر مراد
کان مه پی رقیب بد اختر گرفت و رفت

غلطان به خاک بر سر راهش مرا چو دید
دامن کشان ز من ره دیگر گرفت و رفت

گفتم عنان بگیر دلم را که می‌رود
آن بی‌وفا عنان تکاور گرفت و رفت

یک نکته گفتمش که ز من بشنو و برو
صد نکته بیش بر من ابتر گرفت و رفت

دل هم که خوی با ستم عشق کرده بود
دنبال آن نگار ستمگر گرفت و رفت

ای محتشم بسوز فراق این زمان بساز
کان افتاب سایه ز ما برگرفت و رفت

«محتشم کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir